auban
bahasa Indonesia[sunting]
Etimologi[sunting]
Dari bahasa Min Nan 拗蠻/拗蛮 (áu-bân), dari bahasa Min Nan 拗 (áu, “jahat, bandel”) + 蠻/蛮 (bân, “kasar, tidah bisa diatur”).
Nomina
Dari bahasa Min Nan 拗蠻/拗蛮 (áu-bân), dari bahasa Min Nan 拗 (áu, “jahat, bandel”) + 蠻/蛮 (bân, “kasar, tidah bisa diatur”).